Blogs

Mijn "roots" in online erfgoedinformatie gaan terug tot 2005. Dat was het jaar waarin ik het idee kreeg om een boek over alle 419 Friese dorpen en steden, met toestemming van de auteur, te transformeren naar een website. Ik heb toen de naam “datarecycling” bedacht voor het proces van systematische online her-publicatie van analoog bronmateriaal. Tenslotte, je pakt een boek,  digitaliseert het, knipt en plakt het in stukken en zet het op een website. Dat lijkt op recycling toch? Maar… als je Google vraagt naar ”datarecycling” verschijnt er bitter weinig tot

De laatste jaren is er een groeiende trend gaande om vanuit het huidige tijdsgewricht met nieuwe ogen te kijken naar het verleden. Of het een hype is in plaats van een trend zal de tijd leren. Hoe dan ook, het heeft voor de erfgoedsector grote implicaties. De afgelopen maanden ben ik deze trend meerdere keren in het werkveld tegengekomen en er bekruipt mij een ongemakkelijk gevoel. Ongemakkelijk genoeg om er een blog aan te willen wijden, met een verrassende afloop. De eerste keer dat ik met de trend werd geconfronteerd was tijdens een bijeenkomst waarin lokale erfgoedprojecten werden geprese

Al maanden loop ik rond met het idee om iets te schrijven over verhalen en verhaallijnen. Deze komen steeds meer in de belangstelling in de erfgoedsector. Zeker als je kijkt naar de lokale erfgoedsector en de mate waarin deze in staat is om verhalen van de “gewone man en vrouw in de straat” op te tekenen. Al gedurende een lange tijd zijn beleidsmakers zich ervan bewust dat deze verhalen niet verloren mogen gaan. Het verdrag van Faro wordt vaak aangehaald als mijlpaal in deze bewustwording. Al eerder heb ik iets geschreven over dit verdrag en me verbaasd over het feit dat dit verdr

De Nederlandse taal zit vol met spreekwoorden en inzichten over geld, snelheid en een manier van leven en kijken. “Wet van de remmende voorsprong”.  “Hardlopers zijn doodlopers”. “Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg”. “Een dubbeltje omkeren voordat je het uitgeeft”. “Vele eersten zullen de laatsten zijn”. Allemaal haken ze aan bij de Nederlandse volksaard en cultuur. Ik koop alleen tweedehands auto’s en kijk eerst op markplaats als ik iets “duurs” nodig heb dus pas ik wel in deze cultuur. Deze blog gaat zo

Met lokale erfgoedinstellingen doel ik vooral op heemkundeverenigingen, streekarchieven, oudheidkamers en historische commissies. Ik ken een redelijk aantal van deze clubs van dichtbij en één ding hebben ze allemaal gemeen, ontbrekende of beperkte budgetten. Als ze geluk hebben kunnen ze structureel terugvallen op trouwe donateurs. Soms, maar steeds minder vaak, helpt de gemeente een handje. Maar linksom of rechtsom, ik ken er geen die ogenschijnlijk ruim bij kas zitten. De laatste tijd loop ik daar een beetje op te “kauwen” omdat ik kansen zie. Ik ken het belang van

Laatst hoorde ik de term “koudwatervrees” gebruikt worden in een gesprek over het digitaliseren van erfgoedinformatie. Ik ben er toen verder niet op ingegaan maar het heeft me wel aan het denken gezet. Ik ben gepokt en gemazeld in IT-systemen, dataconversies en internetapplicaties en met die achtergrond zie ik alleen maar kansen en positieve uitdagingen voor de erfgoedsector. Daarbij heb ik de overtuiging dat digitale erfgoedinformatie, zeker waar het gaat om lokaal geproduceerde erfgoedinformatie in een achterstandspositie verkeert. Ik heb daar een (niet wetenschappelijk  on